خانه

لرزش دستم بیشتر می‌شود و چشمم سیاهی می‌رود. هر لحظه خيال می‌کنم یک نفر از پشت، روپوشم را به طرف خود می‌کشد. زیر چشمی اطراف

دمپایی‌اش را روی آسفالت می‌کشید؛ چند وقتی می‌شد که از درد پا خوابش نمی‌برد. به انتهای کوچه نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد، صدای زد و خورد

دستش که به دست مرد غریبه خورد حالش دگرگون شد.این مرد غریبه را قبلا جایی دیده بودکجا و کی را یادش نمی‌آمد. برایش عجیب بود

من نمی‌خواستم او را آنجا ول کنم. آخرین نگاهش هنوز یادم است. گنگ و مات. کمی ترحم برانگیز. هر چند پر از تکبر و خودخواهی

گاندی هندی بعد از تحولش، یک دست هوتی بیشتر نداشت. آن را هم همه جا می‌پوشید. هوتی که نخش را دستگاه ریسندگی هندی ریسیده بود

این روزها من هم باید مثل مردم سرزمینم از زن می‌گفتم، از بانویی که نمی‌شناسی، می‌گفتم، از حس مادری که تجربه نکردی و از مادرم

کیف؟ «چگونه؟»تکون ملائک ابیض «می‌توانی فرشته‌‌ی سفید باشی»یبقی ضمیرک نص ضمیر! «وقتی وجدانت نصفه نیمه باشد» به این بیت بارها فکر می‌کنممی‌خوانم و بلند تکرار

💢«مستوران» عنوان سریالی‌ست که به سفارش سازمان هنری رسانه‌ای اوج برای شبکه‌ی یک صدا و سیما ساخته شده و فصل دوم آن، این روزها در